Alfonso Reyes (d. 17 Mayıs 1889, Monterrey – Ö. 27 Aralık 1959, Mexico, Meksika), Meksikalı şair, öykücü, denemeci, edebiyat araştırmacısı ve eleştirmeni, eğitirnci ve diplomat. 20. yüzyılda Meksika’da yetişmiş en önemli araştırmacı ve edebiyatçı sayılır. Gördüğü klasik öğrenim ve hümanist yaklaşımı birçoklarına göre yapıtlarına, çağdaş Latin Amerika edebiyatında benzeri olmayan bir incelik kazandırmıştır. Edebiyat araştırmaları ve eğitimine yaptığı katkılarla 20. yüzyılda Meksika’da entelektüel geleneklerin gelişmesi ve yaygınlaşmasında büyük bir itici güç olmuştur.
Henüz öğrenciyken yayun1adığı Cuestiones esteticas’la (1911; Estetik Soruları) özgün bir araştırmacı ve titiz bir üslupçu olduğunu gösterdi. 1913’te hukuk öğrenimini tamamladıktan sonra, Paris’te başladığı (1913) diplomatlık yaşamına ara vererek Madrid’deki Tarih Araştırmaları Merkezi’nde (1914-19) öğrenim gördü ve ders verdi. Ispanya’da yeniden diplomatlık (1920-27) yaptıktan sonra, Arjantin (1927, 1936-37) ve Brezilya (1930-36, 1938-39) büyükelçisi oldu. Ayrıca Meksika’nın kültür temsilcisi olarak, çeşitli uluslararası konferansıara katıldı. Bu yıllarda birçok incelemesi ve edebiyat yapıtı yayımlandı; hem şiirleri, hem de düzyazı yapıtlanyla dikkat çekti. Visian de Anahuac’taki (1917; Anahuac’ın Hayali) şiirler, El plana oblicuo’daki (1920; Eğik Düzlem) diyalog ve öykülerle Reloj de sol’deki (1926; Güneş Saati) denemeleri, biçim ve tema bakımından sanatının çeşitliliğini gösterir. Reyes aynı zamanda çok yönlü bir araştırmacı ve eleştirmendi, özellikle de Eski Yunan edebiyatı ve Altın Çağ Ispanyol edebiyatı konusunda uzmanlaşmıştı. Ingiliz ve Fransız edebiyatından Ispanyolcaya çeviriler de yapan Reyes ayrıca La experiencia literaria (1942; Edebiyat Yaşarıtısı) gibi genel konularda kitaplar da yazdı.
